Κανείς δεν είπε καρδιά μου πως χάθηκαν τα πάντα...

Ένα ψάρι τον Ιούνιο

Το καλοκαίρι στην Αγγλία μοιάζει με θαλάσσιο είδος που ταλαιπωρεί τον Έλληνα μεταφραστή γιατί δε μπορεί να βρει την ακριβή απόδοσή του στην Ελληνική γλώσσα.

Πρόκειται για ένα ψάρι το οποίο δεν υπάρχει στο ελληνικό λεξιλόγιο ή έστω στην ελληνική σκέψη. Ο μεταφραστής είτε πρέπει να το αφήσει αμετάφραστο είτε να εισάγει μια καινούργια λέξη στη καθημερινότητα των Ελλήνων που να είναι ικανή να το ορίζει.

Ακολουθώντας τη δεύτερη στρατηγική, αρχικά πρέπει ο αγαπητός μεταφραστής να διερευνήσει όλα τα χαρακτηριστικά του είδους για να τα συμπεριλάβει στην νοηματική απόδοση της λέξεως.

Το ψάρι λοιπόν αυτό, έχει δυο γερτά, λυπημένα, γαλάζια ματάκια και χρώμα γκρίζο. Κολυμπά συνεχόμενα κι ακούραστα στο νερό περιτριγυρισμένο από μπουρμπουλήθρες. Θα μπορούσε να πει λοιπόν ότι είναι το γκριζόψαρο ή το λυπόψαρο ή το σταγονόψαρο. Εάν το κρατήσει στην Αγγλική γλώσσα…summerfish.

Έτσι λοιπόν, το καλοκαίρι στην Αγγλία, είναι γκρίζο με τόνους λυπημένου γαλάζιου στον ουρανό. Έχει και σταγόνες μικρές που σου θυμίζουν τη δροσιά πάνω στα πέταλα των λουλουδιών όταν ξυπνάς νωρίς τον Ιούνιο σε κάποιο ελληνικό νησί. Επίσης πνίγεται από τις μπουρμπουλήθρες των λυπημένων ανθρώπων που περπατούν έχοντας κι αυτοί γερτά και λυπημένα μάτια, όπως και το ψάρι μας.

Πώς να κατανοήσεις μια εποχή, ένα πλάσμα, όταν είναι διαφορετικά από όλα όσα εκείνα έχεις βιώσει έως τώρα; Γίνεσαι κι εσύ ένα ψάρι και ενσωματώνεσαι γιατί τελικά το χειρότερο που θα μπορούσε να σου συμβεί είναι να κολυμπήσεις τόσο, μα τόσο πολύ, ώσπου βγαίνεις σ’ ελληνικό ακρωτήρι. Κι εκεί ορίζεις τη λέξη καλοκαίρι. Χωρίς δυσκολία. Χωρίς παρομοιώσεις με ψάρια. Χωρίς γκρίζο. Χωρίς σταγόνες. Χωρίς λυπημένα, γερτά μάτια. Μόνο καλοκαίρι.   

αντιθέσεις

Όλα τα ʾχεις υπολογίσει κι όλα τα περιμένεις.

Μα τίποτα δεν έρχεται όπως το ʾχεις εσύ σκεφτεί.
Πάντα γίνεται αυτό το απρόσμενο και δε ξέρεις πώς να το αντιμετωπίσεις.
Να γελάσεις; Να κλάψεις; Και στο τέλος, μένεις απλά απαθής, απόμακρος κι ουδέτερος… Γιατί; Για πιο λόγο άραγε;

Πόσα είμαστε ικανοί εμείς οι άνθρωποι να μην κάνουμε χρησιμοποιώντας την πρόφαση του δε ρίχνω τα μούτρα μου πια, έχω και έναν εγωισμό, έχω και μια άλφα αξιοπρέπεια. Αναρωτηθήκαμε ποτέ τι θα είχε γίνει εάν όλοι μας δείχναμε τον εαυτό μας τον αληθινό, ανεξαρτήτως ακροατηρίου, καταστάσεως, διαπροσωπικών σχέσεων;

Τότε θα χανόταν το νόημα… Σωστά. Μα και ποιό είναι το νόημα στη τελική;

Υπάρχει νόημα;

Πόσο θα ήθελα να ήξερα τι κρύβεται στο μυαλό σου. Μα τότε δε θα βασανιζόμουν.

Δε θα τρελαινόμουν στη σκέψη σου μέρα – νύχτα. Και ʾσυ είσαι εκεί κι εγώ είμαι εδώ. Τόσο κοντά, μα τόσο μακριά.

 Αρκέστηκα στο γεια σου, στο γέλιο σου, στο δευτερόλεπτο που γύρισες και με κοίταξες. Στο τσιγάρο που κάπνισες μαζί μου - αλλά και σ’ αυτό που μ’ αρνήθηκες εχτές το βράδυ - στο χέρι που μου ʾδωσες να περάσουμε το δρόμο, στη σκάλα που με κράτησες, στη πόρτα που μου άνοιξες, στα τραγούδια που μου ʾστειλες, στις δύσκολες στιγμές που μου στάθηκες, στις συναυλίες που χειροκρότησες μαζί μου… μα θέλω παραπάνω, δε μου αρκείς, δεν είσαι δικός μου.

Η σχέση μας μοιάζει με λέξη χαμένη στη μετάφραση.  
Πλανάται, ταλανίζεται να βρει την ακριβή απόδοσή της, μ’ αυτή μπαινοβγαίνει στο μυαλό του μεταφραστή και δε κατασταλάζει. Φοβάται κι αυτός να πάρει το ρίσκο.
Μα σού ʾδωσα ότι είχα κι τώρα έχω απομείνει μόνη, χωρίς σκέψη.

Μέχρι να ʾρθει αυτή, η άλλη η απόδοση, η πλανεύτρα, που δεν είναι αυτή που αρμόζει, μα αυτή που ακούγεται κάπως καλά.

Πρέπει να ξυπνήσεις. Πρέπει να κουνηθείς. Χάνεις το νόημα. Σου γλιστρά ανάμεσα από τις γραμμές και πέφτει στην επόμενη σελίδα.
Δε θέλω να ανήκω στην επόμενη σελίδα. Θέλω να είμαι εδώ και τώρα. Επί του παρόντος.

Μα δεν έχω τη δύναμη πια να φωνάξω για τον εαυτό μου. Γιατί έπειτα, δεν είμαι κάτι. Είμαι το τίποτα. Τίποτα, παρά μια λέξη, που αψήφησε τον κίνδυνο, μάταια όμως γιατί στο τέλος χάθηκε.

Χάθηκε επειδή ήταν πολύ σίγουρη για το που πήγαινε!      

Magic...

There are people, who believe that nothing will ever work out…
And the rest of them, who just believe in…magic!

The question is: is magic real to you or is it just for kids?

Considering magic is something some people believe in and some others don’t, that makes magic similar to other concepts that are bound to attract controversial views such as love, loyalty etc.

Then, you have to think whether love is real or not. And if the answer to the latter is positive, then I guess magic is real as well, because love is magic and vice versa.

Let’s take M for magic, L for love and R for real.

Now, this leads us to the following rational conclusion:

If M = R and L = R ó M = L

You can now replace L with:

F for friendship
T for trust
L for loyalty
S for sex
Etc….

Putting it all in a nutshell, believe in magic! ! ! !